تعریف تهویه مطبوع
به طور کلی تهویه مطبوع شاخه ای از مهندسی مکانیک است که وظیفه آن تاِمین هوایی مطبوع از نظر کنترل دما (سرمایش)، رطوبت (رطوبت زن و رطوبت گیر)، کاهش آلودگی (تصفیه کننده هوا) و… برای آسایش انسان میباشد.
امروزه با گرم شدن روز افزون دمای کره زمین مواردی همچون انتخاب نوع سیستمهای تهویه مطبوع، بروزرسانی سیستمهای تهویه مطبوع، افزایش کیفیت و راندمان این تجهیزات، اهمیتی دو چندان یافته است.
با بررسی، کنترل و محاسبات دقیق مهندسی همواره میتوان سیستم تهویه مطبوع مناسبتری را جهت بهینه سازی مصرف انرژی، صرفه جویی در هزینههای خرید، سرویس و نگهداری بهینه تجهیزات و… در نظر گرفت.
انواع سیستم تهویه مطبوع
به طور کلی سیستمهای تهویه مطبوع به دو دسته زیر تقسیم میشوند:
سیستمهای تهویه مطبوع خانگی، صنعتی و نیمه صنعتی
1) سیستمهای تهویه مطبوع مستقل (مینی چیلر، داکت اسپلیت، کولر گازی، کولر آبی)
2) سیستمهای تهویه مطبوع مرکزی (مانند انواع چیلرهای تراکمی و جذبی، VRF)